شهید بهشتی دینش را به دنیا نفروخت
محفل: نخستین فرمانده سپاه اظهار داشت كه متأسفانه یكی از نقاط ضعف جامعه ما این است كه هنوز اعتقاد به حاكمیت قانون به شكل مناسبی عملی نشده و شاید این خاصیت در نگاه مردم عادی چندان شناخته شده نباشد.
به گزارش محفل به نقل از ایسنا، جواد منصوری، نخستین فرمانده سپاه پاسداران، که با حکم شهید بهشتی در دوم اردیبهشت ۱۳۵۸ به این سمت منصوب و بعدها سفیر جمهوری اسلامی ایران در چین و پاکستان شد، همچون کسانی است که بواسطه ارتباط و آشنایی با شهید بهشتی از حدود سال ۱۳۴۵، شناخت خوبی از تفکرات و اندیشه های ایشان در حوزه های مختلف دارد، وی در گفت وگویی درباره اهمیت مسئله نظم، تشکیلات و سازماندهی در اندیشه و عمل شهید بهشتی اظهار نمود: حوزه های علمیه از قرن های گذشته تحت تأثیر شرایط سیاسی و اجتماعی نتوانستند بر طبق انضباط، نظم و برنامه حرکت کنند. در واقع حوزه های علمیه به سبب اینکه غالباً تحت فشار حکومت ها قرار داشتند و در شرایط غیرمعمولی فعالیت می کردند، بی نظمی و بی برنامگی بر آنها تحمیل شده بود. پس اگر شخصیتی از درون حوزه رشد می کرد که دارای تفکر سیستمی و نظم و برنامه در ابعاد مختلف زندگی بود کاملاً تفاوت او با سایر حوزویان نمایان می شد.
وی ادامه داد: همچون این شخصیت ها شهید آیت الله دکتر بهشتی بود که به سبب تحصیل در سیستم جدید آموزشی و زندگی در خارج از کشور بدین لحاظ از تربیت یافتگان حوزه های علمیه ما متفاوت بود. ایشان خصوصاً از سال های دهه ۵۰ بعنوان چهره بارز و متفاوتی از روحانیت آن زمان نمایان شدند، بطوریکه بیش از هر چیز دیگر بعنوان شخصیتی بابرنامه، منضبط و برخوردار از تفکر سیستمی معرفی گردید.
منصوری اظهار نمود: در جریان مبارزات منجر به پیروزی انقلاب، این خاصیت ها بسیار اثرگذار بود و به همین خاطر از سال ۱۳۵۶ به بعد، رهبری جریان اجرایی انقلاب به دست ایشان افتاد و این به جهت همان تفکر نظام مند و ذهن برنامه محور شهید بهشتی بود و دیگران هم برتری مدیریتی ایشان را پذیرفتند.
نخستین فرمانده سپاه بیان کرد: نکته دیگر اینکه ایشان خودرا با شرایط موجود در حوزه های علمیه منطبق نکرد. به عبارتی اینگونه نبود که چون حوزه ها نظم و برنامه مشخصی نداشت ایشان هم چنین خصلتی به خود بگیرد. اتفاقاً نظم و انضباط و برنامه محوری را جدی تر از قبل مورد توجه قرار داد و این نشانه اعتماد به نفس بالا و روحیه پیشرفت و تحول خواهی اش بود که موجب شد هضم و جذب شرایط آن روزهای حوزه های علمیه نشود.
وی با بیان این که «امام خمینی(ره) هم تا حدود زیادی همین خاصیت ها را داشتند»، اظهار داشت: ایشان هم از دوران جوانی در حوزه های علمیه به منزله یک شخصیت متفاوت و متمایز با سایرین برجسته و عنوان شد. هر کسی که با زندگی حضرت امام(ره) آشنا باشد می داند که از همان زمان خیلی از اساتید حوزه با تفاوت در کلمات و عبارات بیان می کردند که آقا روح الله شخصیتی متفاوت می باشد.
منصوری اضافه کرد: حضرت امام(ره) در وصیت نامه خود عبارتی دارند که بسیار معنادار است؛ «... از همه لازم تر حوزه های علمیه است که تنظیم و تصفیه آن با مدرسین محترم و افاضل سابقه دار است با تأیید مراجع وقت. و شاید تز «نظم در بی نظمی» است از القائات شوم همین نقشه ریزان و توطئه گران باشد.» به عبارت دیگر امام(ره) به شدت با این تعبیر که در حوزه های علمیه رایج شده بود و نظم حوزه را در بی نظمی تعریف می کرد مخالفت می کردند.
وی تصریح کرد: شهید بهشتی در این راستا بطور عملی مخالفت خودرا با این تعبیر از نظم در حوزه های علمیه نشان می دهند که نمونه بارز آن تأسیس دبیرستان «دین و دانش»، تأسیس حوزه علمیه مدرسه حقانی و تأسیس حزب جمهوری اسلامی بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بود و در هر حوزه ای تشکیلات نظام مند و منضبط ایجاد می کنند. بنا بر این ایشان با وجود خصلت های برجسته زیادی که داشتند بیش از هر چیز این خاصیت مثبت شان پررنگ تر جلوه کرد و دیگران را تحت تأثیر قرار داد.
منصوری اظهار نمود: بر پایه همین خاصیت انضباط ذهنی و تفکر طبقه بندی شده بود که ایشان درباره ابعاد مختلف یک مسئله کاملاً فکر می کرد و برنامه روزانه منظمی داشت و دیدارها، ملاقات ها و سخنانشان مشخص و حساب شده بود و این خصوصاً در روزها و ماه های ابتدایی انقلاب که هر کسی هر کاری دلش می خواست انجام می داد، ممتاز، کمیاب و فوق العاده بود که درس های زیادی برای ما در آن ایام داشت.
منصوری درباره اهمیت توجه به اخلاق و قانون در تفکر شهید بهشتی و رعایت حداکثری آن حتی در دوران توفانی سال های آغازین پیروزی انقلاب که اقدامات تند جلوه بارز آن بود، اظهار داشت: شهید بهشتی به شدت به اعتقادات و باورهای خودش پایبند بود. اگر قانون را اساس و بنیان موجودیت یک جامعه و امنیت آن بدانیم، شهید بهشتی پایبندی حداکثری به قانون داشت.
وی بیان کرد: متأسفانه یکی از نقاط ضعف جامعه ما این است که هنوز اعتقاد به حاکمیت قانون به شکل مناسبی عملی نشده و شاید این خاصیت در نگاه مردم عادی چندان شناخته شده نباشد، اما ایشان هم پایبند به قانون بود، هم به آن عمل می کرد و هم تبعات آنرا می پذیرفت و این خاصیت را حتی در زمان آغاز انقلاب، که نظم و نسق چندانی بر کشور حاکم نبود، می توان به خوبی در رفتارها و سخنان ایشان مشاهده کرد.
منصوری به بیان خاطره ای از شهید بهشتی پرداخت و اظهار داشت: یکی از دوستان تعریف می کرد قبل از انقلاب، حدود سال ۱۳۵۶، سر چهار راه رسیده بودیم و چراغ قرمز شده بود و من خواستم رد شوم که شهید بهشتی جلوی من را گرفت و گفت «چراغ قرمز یعنی شما باید بایستید، این قانون که مال شاه نیست برای جامعه است.» درک این مسائل ساده نیست و هنوز هم ارزش بودن رعایت قانون به خوبی در جامعه شکل نگرفته و همچنان قسمتی از جامعه، بی توجهی به قانون را نوعی زرنگی تلقی می کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی اظهار نمود: به خاطر دارم در جلساتی که با ایشان و هر مقام دیگری داشتیم، وقتی اذان گفته می شد، ایشان جلسه را برای اقامه نماز قطع می کردند و کاری نداشتند که شاید زمان کوتاهی به انتها جلسه باقی مانده باشد. این مورد را بارها در جلسات با ایشان مشاهده کردم و این به جهت اعتقاد و باور قلبی به نماز اول وقت بود و با این اعتقاد بازی نمی کرد.
منصوری با بیان این که «ایشان به هیچ وجه حاضر نبود دینش را به دنیا بفروشد»، اظهار داشت: بنا بر این حتی مخالفان و دشمنان اسلام هم به ایشان علاقه داشتند و او را یک انسان واقعی به لحاظ ادب، رفتار، متانت و انصاف می دانستند به نحوی که حتی غیرمسلمانان را هم تحت تأثیر قرار می داد.
وی درباره درس های مهمی که از شهید بهشتی می توان برای امروز خصوصاً در سطح مسئولان و مدیران کشور گرفت، اظهار نمود: همه مطالب گفته شده آموزه های مهمی برای امروز کشور است. اما یکی دیگر از نکات مهم شخصیت ایشان که در رفتار مدیریتی این شهید بزرگوار متجلی بود و متأسفانه چندان مورد توجه قرار نگرفته این است که ایشان در برخورد با افراد ضمن اینکه به شدت احترام می گذاشت، اما برای هیچ احدی، جز امام خمینی(ره)، حساب خاصی باز نمی کرد. مصیبت بزرگ جامعه امروز ما این است که افراد با شهرت، موقعیت و ثروت شان ارزشیابی می شوند اما شهید بهشتی به این مسائل برای توجه و احترام به افراد اهمیتی نمی داد و اعتنایی نمی کرد. ایشان در برخوردها به هیچ وجه میان وزیر، معاون وزیر، کارمند تفاوت ارزشی نمی گذاشت؛ مسئله ای که امروزه کمتر در رفتار مسئولان مشاهده می شود، به نحوی که مقامات کشور گاه احساس مصونیت می کنند، در صورتیکه اصلاً در نگاه شهید بهشتی چنین روحیه و رفتاری در میان مسئولان قابل قبول نبود.
منبع: محفل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب