اهمیت مدیریت اختلافات درون دولت توسط پزشکیان
محفل: هرچند عارف و اطرافیانش در مقابل خبر و شایعه های در ارتباط با استعفا سکوت کرده اند که نشان از استراتژی همیشگی او دارد، اما در مقابل، رسانه های نزدیک به محمدباقر قالیباف بر این خبر دامن می زنند.
نیلوفر مولایی: هنوز حواشی پرونده انتصاب اسماعیل سقاب اصفهانی و داستان شکست یا ادامه سیاست وفاق ملی دولت چهاردهم به انتها نرسیده بود که حاشیه ای دیگر گریبان گیر دولت پزشکیان شد؛ حاشیه ای از جنس استعفا و خروج احتمالی محمدرضا عارف از کابینه. چند روز قبل از سفر معاون اول رئیس جمهوری به روسیه، خبری بر اساس استعفای او از دولت از جانب روزنامه اینترنتی «فراز» منتشر شد؛ که الیاس حضرتی، رییس شورای اطلاع رسانی دولت، آنرا تکذیب نمود.
در این بین، تعدادی از اعضای دولت، طرح ایده استعفای عارف را به تندروهایی نسبت می دهند که در تلاش اند اهمیت سفر او به روسیه را تقلیل دهند. چنان که علیرضا خامسیان، معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر معاون اول رییس جمهور، در توئیتی نوشت: «سفر دکتر عارف به مسکو جهت شرکت در اجلاس شانگهای، یکی از مهم ترین سفرهای دیپلماتیک مقام ارشد دولت پس از مکانیزم ماشه شمرده می شود. حال، در آستانه این سفر، عده ای که درکی از منافع ملی ندارند با خبرسازی به دنبال حاشیه سازی برای دولت هستند؛ به چه قیمتی؟ حرمت رسانه و روزنامه نگاری را پاس دارید.»
اما در صورتیکه تصور می شد بعد از تکذیب این خبر، حواشی مربوط به عارف کمرنگ شود، حال این مسئله رنگ و بوی جدی تری به خود گرفته است؛ تا جایی که هم او و هم اطرافیانش سکوت پیشه کرده اند و دیگر خبری از تکذیبیه های صریح روزهای گذشته دولتمردان نیست. از طرفی، اختلافات میان دولتمردان، مختص دولت پزشکیان نیست و در همه دولت های پیشین مسبوق به سابقه بوده است.
در عین حال، در شرایطی که اینروزها بحث شکاف میان دولت پزشکیان و یاران اصلاح طلبش شدت گرفته، طرح استعفای عارف و خروج او از دولت به این شکاف دامن بیشتری می زند. خاصه آنکه بعد از انتصاب او بعنوان معاون اول، برخی او را زعیم اصلاح طلبان در دولت می دانستند؛ اما تعداد اندک اصلاح طلبان در دولت، فاصله گرفتن این روزهای ادبیات پزشکیان با اصلاح طلبی و تشدید شکاف میان یاران، برخی را به این نتیجه رسانده که او تمایلی به تأثیرگذاری سیاسی در مسایل روز کشور ندارد و به همین علت حامیان اصلی دولت چون علی طیب نیا، محمدجواد آذری جهرمی و محمدجواد ظریف یا سوار قطار دولت نشدند یا نیامده، از آن پیاده شدند.
قالیبافی ها به میدان آمدند هرچند عارف و اطرافیانش در مقابل خبر و شایعه های مربوط به استعفا سکوت کرده اند که نشان از استراتژی همیشگی او دارد، اما در مقابل، رسانه های نزدیک به محمدباقر قالیباف بر این خبر دامن می زنند؛ روز چهارشنبه روزنامه بامداد نو در گزارشی نوشت: «عارف، با سابقه مدیریتی و تجربه طولانی در سطوح اجرایی، در موقعیتی در دولت چهاردهم قرار گرفته که احساس می کند نقش او بعنوان معاون اول محدود شده و تصمیمات عمده بدون هماهنگی با او گرفته می شود.»
این روزنامه حتی علت استعفا را اختلافات با قائم پناه و حاجی میرزایی عنوان کرده و مدعی شده بود که رئیس جمهوری هنوز با این استعفا موافقت نکرده است. این ادعاها در حالی منتشر گردید که انتشار عکسی از چهره خندان حاجی میرزایی، عارف و پزشکیان در جلسه هیات دولت روز چهارشنبه قابل تأمل بود. در عین حال، رسانه های نزدیک به رییس مجلس همچنان بر طبل اختلافات میان عارف و قائم پناه می کوبند.
روز گذشته هم روزنامه خراسان در گزارشی به جزئیاتی از اختلافات میان دو معاون مهم رئیس جمهوری پرداخت. این روزنامه که تیتر «جعفر ولش کن» را برگزیده بود، گریزی هم به اظهارات مسعود پزشکیان در مردادماه زد؛ زمانیکه در جریان یک سفر استانی و هنگام سخنرانی محمدجعفر قائم پناه، معاون اجرائی دولت، بعد از تعریف و تمجید او از رییس جمهور، پزشکیان با قطع سخنانش اظهار داشته بود: «ول کن، جعفر! حرفت را ادامه بده.»
روزنامه اصولگرای خراسان در این گزارش با اشاره به رابطه و رفاقت دیرینه قائم پناه و پزشکیان، او را «مشاوری در سایه» معرفی کرده بود که مانع ورود برخی چهره های شاخص مانند ظریف، طیب نیا و آذری جهرمی به دولت شده است؛ با این وجود این روزنامه به نقش قالیباف در خالی کردن پشت دولت در داستان کنار رفتن ظریف اشاره ای نداشت. خراسان همینطور طرح استعفای عارف را «یک پیام سیاسی مهم و هشداری نسبت به برهم خوردن تعادل در هسته دولت و انباشت نارضایتی در سطحی که نباید نادیده گرفته شود» دانست.
در عین حال، باآنکه انگیزه های جریانات نزدیک به قالیباف از پررنگ نشان دادن اختلافات درونی دولت و کناره گیری عارف پنهان است، اما برخی گمانه زنی ها حکایت از این دارد که آنها در تلاش اند تا تمرکز دولت را به سوی حواشی داخلی برده و مانع انسجام اصلاح طلبان در کابینه شوند. براستی، با این اقدام می توانند قدرت جریان های میانه رو و اصلاح طلب در دولت کاهش بدهند و موقعیت های خودرا در کابینه تقویت نمایند و در ادامه سهم خواهی بیشتری از دولت داشته باشند؛ بویژه که 4 وزیر کابینه در آستانه استیضاح با حمایت تندروها در مجلس هستند.
فاصله گرفتن دولت از مشی اصلاح طلبی؟ باآنکه مسعود پزشکیان بعنوان کاندیدای اصلاح طلب و با پشتیبانی آنان به ریاست جمهوری رسید، اما کم کم و با دادن سهمیه های مختلف به افراد جناح مخالف دولت، به نظر می آید از مشی اصلاح طلبی خود فاصله گرفته و سبب نارضایتی اعضای اردوگاه اصلاح طلبان شده است. هرچند رئیس جمهوری بارها بر وفاق ملی تاکید کرده، اما برخی اعتقاد دارند آن چه اینروزها از جانب پزشکیان مشاهده می شود، وفاق با مخالفان دولت می باشد و نه وفاق با مردم و نه حتی پایبندی به شعارهای انتخاباتی خود.
در این بین، عارف یکی از مهم ترین چهره ها است که بیرق اصلاح طلبی را در دولت نگه داشته است. اگر فرض بر خروج او از دولت باشد، پزشکیان در ۱۵ ماهی که از شروع دولتش می گذرد، حامیان اصلی خودرا از دست داده و با نفوذ تندروها در دولت، احتمال شکست زودهنگام شعار «وفاق» و مواجهه با مشکلات جدی تر در ادامه ریاست جمهوری اش بالا خواهد رفت.
به بیان دیگر، خروج احتمالی عارف از کابینه می تواند به ایجاد شکاف اصلاح طلبان با دولت منجر شود و روز به روز آنرا عمیق تر کند. از طرفی، رسانه های وابسته به رقبای انتخاباتی پزشکیان، با برجسته کردن اختلافات، تمرکز دولت را به سوی حواشی داخلی می برند و میانه روها و اصلاح طلبان را تضعیف می کنند. در این شرایط، ادامه کارایی دولت تا حد زیادی به توانایی پزشکیان در مدیریت این اختلافات و حفظ حمایت حامیان اصلی بستگی دارد.
خلاصه اینکه خاصه آنکه پس از انتصاب او به عنوان معاون اول، برخی او را زعیم اصلاح طلبان در دولت می دانستند؛ اما تعداد اندک اصلاح طلبان در دولت، فاصله گرفتن این روزهای ادبیات پزشکیان با اصلاح طلبی و تشدید شکاف میان یاران، برخی را به این نتیجه رسانده که او علاقه ای به تأثیرگذاری سیاسی در مسائل روز کشور ندارد و به همین علت حامیان اصلی دولت چون علی طیب نیا، محمدجواد آذری جهرمی و محمدجواد ظریف یا سوار قطار دولت نشدند یا نیامده، از آن پیاده شدند. روزنامه اصولگرای خراسان در این گزارش ضمن اشاره به رابطه و رفاقت دیرینه قائم پناه و پزشکیان، او را مشاوری در سایه معرفی کرده بود که مانع ورود برخی چهره های شاخص مانند ظریف، طیب نیا و آذری جهرمی به دولت شده است؛ با این وجود این روزنامه به نقش قالیباف در خالی کردن پشت دولت در داستان کنار رفتن ظریف اشاره ای نداشت. هرچند رییس جمهور بارها بر وفاق ملی تأکید کرده، اما برخی اعتقاد دارند آنچه این روزها از طرف پزشکیان مشاهده می شود، وفاق با مخالفان دولت می باشد و نه وفاق با مردم و نه حتی پایبندی به شعارهای انتخاباتی خود.
این مطلب محفل را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب