پزشکیان و چالش گفتار بی محابا رئیس جمهور یا سخن گوی دوم دولت؟
محفل: محفل: مسعود پزشکیان در سکوت دیگر افراد کابینه عملا به سخنگوی دوم دولت بدل شده است؛ البته که با عنایت به عملکرد سخنگوی رسمی دولت، می توان گفت پزشکیان سخنگوی اول دولت است! دراین میان، گاف ها و بداهه گویی هایش دستاویز حملات مخالفان او شده است. سخنانش در رابطه با صلح و مذاکره واکنش های تندی از کیهان، فرهیختگان و چهره های سیاسی برانگیخت؛ از بهتان تسلیم طلبی تا هشدار در رابطه با افزایش احتمال حمله نظامی.
کیاوش حافظی: مسعود پزشکیان در جبران سکوت اعضای کابینه اش به دومین سخن گوی دولت خود تبدیل گشته است؛ شاید هم به واسطه عملکرد سخنگوی دولت بهتر باشد گفته شود، پزشکیان همزمان سخنگویی دولت را هم بر عهده دارد؛ از مشکل ناترازی، نداشتن آب در پشت سدها گرفته تا تعداد مسجد در کشور و رویکرد های سیاست خارجی همه در سخنان مسعود پزشکیان دیده می شود. در مواردی محتوای سخنانش همراه با گاف و تپق بوده و همین مساله سبب شده که مخالفانش بهانه ای برای حمله به او و دولت پیدا کنند.
حال آنکه منصوبانش مثل معاونان او، اغلب در سکوت خبری به سر می برند و عملا توپ پاسخ گویی را به زمین پزشکیان می اندازند تا شخص رئیس دولت پشت هر تریبونی اظهارنظر و موضع گیری کند. بارزترین نمونه این سکوت در چهره محمدرضا عارف معاون اول رئیس جمهور دیده می شود که شباهت چندانی به معاون اول های دولت های گذشته که فعال جلوه می کردند، ندارد؛ بخصوص با اسحاق جهانگیری، معاون اول دولت روحانی که خودرا در قواره یک رئیس جمهور نشان می داد.
اظهارات جنجالی رئیس دولت چهاردهم در جمع رسانه ای ها
اهراً پزشکیان به صرافت افتاده است تا شخصاً سکوت برخی دولت مردان خودرا جبران کند؛ اما به باور عده ای عملا در این راه به پرگویی افتاده و نزدیک است که از آن سوی بام سقوط کند. در این پرگویی ها و بی محابا اظهارنظرکردن ها طبیعی است که بهانه ای هم به دست مخالفانش می دهد که سخنان وی در جمع مدیران رسانه ای نمونه ای از این گفته ها بود. در برش کوتاهی از فیلم این جلسه رئیس دولت رویکرد خود به سیاست خارجی را نشان داد که این مساله به مذاق مخالفان او خوش نیامد.
رئیس دولت چهاردهم اظهار داشت: «صلحی که دشمن شما را به آن دعوت می کند، دفع نکنید. صحبت کردن من به معنای تسلیم شدن نیست؛ ولی اگر حرف نزنیم باید چه کار کنیم؟ می خواهید بجنگید؟ خب آنها که زدند، باردیگر درست نماییم، آنها هم باردیگر می زنند. یکی بگوید که چه کار کنیم؟»
آغاز موج واکنش ها؛ از کیهان تا فرهیختگان ضد پزشکیان
اهراً این جملات پزشکیان پاسخی به حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان بود که در همان جلسه مذاکره با آمریکا را عین تسلیم دانسته بود. اما انتشار پاسخ های پزشکیان همانا و شروع واکنش ها از چپ و راست همان.
اتفاقا یکی از واکنش ها را شخص حسین شریعتمداری نشان داد. وی در روزنامه تحت مدیریت خود نوشت: «بخشی از سخنان روز گذشته آقای پزشکیان، رئیس جمهور محترم کشورمان در دیدار با اصحاب رسانه، رنگ و بوی این دیدگاه را داشت که یا بایستی بوسیله مذاکره در مقابل خواسته های آمریکا سر تسلیم فرود آوریم و یا در جریان جنگ به خواسته های آمریکا تن بدهیم! در این دیدگاه، ایستادگی و مقاومت کمترین جایگاهی ندارد هر دو سوی این دوقطبی، تسلیم است!»
روزنامه فرهیختگان هم نوشت: «واضح است که وقتی می گوییم چاره ای جز مذاکره نداریم، طرف مقابل کمتر مجاب خواهد شد تا امتیاز بدهد و بیشتر تمایل پیدا خواهدنمود که تنش را بیشتر کند؛ آن هم وقتی رئیس جمهور مدعی شده هم تحریم و هم تحمیل جنگ بر ایران مؤثر بوده است، حال آنکه هر دو ادعا با ادبیات سیاسی مناسب فاصله دارد و رئیس جمهور با این اظهارات ناخواسته میز مذاکره را می سوزاند.»
همچنین جانشین معاون سیاسی سپاه در بخشی از یادداشت خود نوشت: «عرصه سیاست خارجی جایی برای بیان هر واقعیتی نیست. مخاطرات بیان عبارت های ناصحیح توسط مسئولان بلندپایه دولتی، بیش و قبل از همه دامن خود دولتی ها را می گیرد و کار را برای کنش گری آنان در حوزه بسیار پیچیده و نفس گیر سیاست خارجی و حتی سیاست داخلی دشوار می سازد.»
بهره برداری مخالفان داخلی از سخنان پزشکیان
سخنان پزشکیان به باور منتقدین دادن امکان بهره برداری را برای آمریکایی ها به وجود می آورد؛ هر چند که در این بین به نظر می آید مخالفان و منتقدان دولت بیشتر توانستند از این سخنان بهره برداری کنند.
فواد ایزدی، تحلیل گر سیاست خارجی نزدیک به سعید جلیلی است، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «برداشت مقامات آمریکایی از سخنان جناب آقای رئیس جمهور این خواهد بود که حمله بعدی به ایران هزینه جدی برای آمریکا نخواهد داشت. یعنی سخنان اخیر ایشان احتمال حمله نظامی بعدی به ایران را افزایش داد. اگر این جمله که ما اهل «دعوا» نیستیم مانع جنگ بود، حمله‌ی قبلی اتفاق نمی افتاد.»
با این حال، انتقاد به سخنان پزشکیان به جریان اصولگرا محدود نشد. حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهور در زمان حسن روحانی هم در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «دست از خوشمزگی و بدیهه سرایی بردارید. پراکنده گویی نکنید. حداقل پراکنده گویی را منتشر نکنید. رئیس جمهور شخصیت رسمی دوم کشور است و باید با دقتی در حد شخص دوم سخن بگوید یا سخنانش زنده منتشر نشود. به رهبری نگاه کنید هیچگاه بدون یادداشت سخن نمی گوید؛ حال آنکه اول خطیب کشور است.»
گذشته از این ها جریان نزدیک به پایداری که به تندروی در گفتار و کردار شهرت عام و خاص است، روی موج این سخنان سوار شد و فرصت را مناسب دید تا بار دیگر پروژه بنی صدرسازی از پزشکیان را دنبال کند. آنها موج عدم کفایت سیاسی پزشکیان که بعد از سفر او به جمهوری آذربایجان و مصاحبه با تاکر کارلسون خبرنگار آمریکایی شروع کرده بودند را ادامه دادند.
پزشکیان در حالی خودرا به میان سیبل مخالفان می آورد که برخی اهالی رسانه پیرامون او حضور دارند. در این بین به نظر می آید یا او نظر تیم رسانه ای خودرا پذیرا نیست و یا این تیم اساسا مسئولیت یک سویه ای برای خود درنظر دارند که فقط منعکس کننده اخبار و رویدادهای دولت باشند.
تو خود حجاب خودی...
در این میان آنچه در بین سخنان رئیس دولت دیده نمی گردد، شرایطی است که کشور را با آن تحویل گرفته است. پزشکیان گاهی اشاراتی کرده و بطورمثال گفته «می گفتند ما وارث چیز خوبی شدیم، اما پولی در آن نیست؛ نمی خواهم گلایه کنم اما حقیقت این است که از مقام معظم رهبری اجازه گرفتیم مقداری از صندوق توسعه ملی برداشت نماییم تا بدهی ها را محل آن تسویه کنیم» اما او به همین جملات سربسته و گنگ بسنده کرده است تا به زعم خود وفاق خدشه دار نشود. حال آنکه این وضعیت سبب شده مخالفانش قدرت فضاسازی رسانه ای بیشتری پیدا کنند؛ از طرفی سکوت پزشکیان سبب شده تا عاملان و مسببان وضع موجود، یعنی هواداران و مسئولان دولت قبل میدان را برای حمله به دولت فعلی مناسب ببینند.
انکار کردنی نیست که بخشی از واکنش ها و هجمه ها به پزشکیان با زمینه سازی خود او و همراهانش صورت می گیرد. همراهان به زعم این که مبادا حرف زدن آنها به ضرر پزشکیان تمام شود او را تک وتنها به میانه میدان رسانه فرستاده اند و عملاً رئیس دولت را به سیبل رسانه ای تبدیل نموده اند. در صورتیکه اطراف پزشکیان پر از آدم های رسانه ای است که می توانند به او تذکر دهند کجا حرف زدن لازم است و کجا نه. نهایتا آنکه این همه حرف زدن هم لازم نیست.
این مطلب محفل را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب