بلوای فرزند چهاردهم آقای جعفری در شهر
به گزارش محفل، نام شانزدهمین عضو خانواده آقای جعفری آن چنان در تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران معروف شد که اعضای خانواده اش از افشای نسبتِ خونی با او شرم داشتند، همسر و تک پسرش هم او را در فرار به آمریکا، تنها گذاشتند. نام وی در فرهنگ مشاهیرِ خیابانی، متراف با الواط، چاقوکش، بزن بهادر، لات و جاهل بود. خصوصیت منحصر به فرد این شخصیتِ سینه چاک و جاهل مسلک، بلوایی است که ضد دکتر محمد مصدق و دولت وی در شهر راه انداخت.
به گزارش محفل به نقل از ایسنا، امروز ۲۸ مرداد شانزدهمین سالمرگ شعبان جعفری معروف به شعبان بی مخ در سال ۱۳۸۵ است.
جمع همه تضادها و دوگانه ها بود. در عین حالی که خانواده و روحیه ای مذهبی داشت در همان حال مست، در کوچه و محله به دعوا و خونریزی با سایر لات و لوت ها مشغول بود. در حالیکه مدعی هواداری از آیت الله کاشانی و دکتر مصدق بود دلش برای محمدرضا شاه پهلوی می تپید و بر ضد ملی مذهبی ها به خیابان ها می ریخت و مردم را می زد و به قول خودش از «اعلیحضرت همایونی» که خیلی دوستش داشت، حمایت می کرد.
خلاصه یک بام و دو هوایش بسیار وسیع و جادار بود. نه عقل اجتماعی و سیاسی داشت و نه درکی از بازیچه دست حکومت و جریان های فکری و سیاسی شدن داشت. از هر طرف که بیشتر تعریف و تمجدید می شنید و بیشتر «حال» می کرد یا به قول معروف سبیلش بیشتر چرب می شد با همان طرف بر ضد طرف مقابل می شورید، بی آن که بداند چرا این چنین می کند و از بلوا و غائله به پا کرده، چه می خواهد.
حاج علی اکبر جعفری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب