دروازه تاریخ،
جوانان در سویدای دل بنیانگذار
محفل: به گزارش محفل، بنیانگذار فقید انقلاب اسلامی بیان کردند: «شما جوانان زمانی وصیت نامه من را خواهید خواند که در آن وقت من نیستم تا بخواهم به نفع خود یا جلب نظر شما، برای کسب مقام و قدرت با قلب های جوان شما بازی کنم. علاقه دارم جوانی خویش را در راه خدا صرف کنید تا سعادت هر دو جهان را دریابید.»
به گزارش محفل به نقل از ایسنا، نگاه الهی و ژرفِ بنیانگذار فقید انقلاب اسلامی حضرت آیت الله سید روح الله موسوی خمینی به امور مادی، معنوی، اخلاقی و سیاسی و بخصوص توجه ویژه ایشان به جوانان ما را بر آن داشت تا در آستانه سی و چهارمین سالگرد ارتحال ملکوتی ایشان با تأمل و تدبر در پیام ها، اعلامیه ها، سخنرانی ها و وصیت نامه ایشان خاطره نسیم جان بخش و روح افزای کلام و پیام آن مرد الهی را در ذهن مشتاقان ایشان زنده نماییم.
در سخنرانی ها
امام خمینی بامداد روز هفدهم اسفند ۱۳۵۷ دانش آموزان و کادر دبیرستان حکیم نظامی قم بیان کردند: «من واقعا گاهی وقت ها که می بینم، برخی از این جوان ها این طور – مشتاق - هستند، من خجلت می کشم که این ها چه می گویند، ما چه می گوییم، این ها چه حالی دارند، ما چه حالی داریم. این ها را خدا به دست ما داده، این کار، کاری است الهی.
شما جوان ها و سایر جوان ها امید من هستید. نوید من هستید. من امید آنرا دارم که شماها با علم و عمل، با علم وتهذیب نفس، با علم و عمل صالح، بر مشکلات خودتان غلبه کنید. با اتکال به ایمان و اعتماد به اسلام و قرآن کریم دست خائنین را قطع کردیم و اگر تتمه ای باشد، قطع می نماییم، ان شاءالله.»
امام امت در دیدار دانشجویان مسلمان مقیم آمریکا و کانادا در نجف اشرف با ایشان که در تاریخ ۱۷ مرداد ۱۳۵۱ انجام شد، خطاب به آنان بیان کردند: «مجاهدات و کوشش های خستگی ناپذیر شما جوانان روشن ضمیر مسلمان در راه درک صحیح اسلام و شناسایی حقیقت قرآن کریم باعث امیدواری و خرسندی مسلمانان بیدار است.
بر شما جوانان مسلمان لازم است که در تحقیق و بررسی حقایق اسلام در زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و غیره اصالت های اسلامی را در نظر گرفته و امتیازی که اسلام را از همه ی مکاتب دیگر جدا می سازد، فراموش نکنید. مبادا قرآن مقدس و آیین نجات بخش اسلام را با مکتب های غلط و منحرف کننده ای که از فکر بشر تراوش کرده است، خلط نمایید.
در پیام مکتوب
ایشان در پیام مکتوبی که در مورخه ۳۱ شهریور ۱۳۶۰ آستانه بازگشایی مدارس کشور نوشتند، خطاب به دانش آموزان، دانشجویان، جوانان، معلمان و استادان دانشگاه تاکید کردند: «جوانان عزیز دبیرستانی و دانشگاهی توجه نمایند که سران و سردمداران گروه ها که می خواهند با اسم اسلام پایه های آنرا سست کنند و جوانان را به دام اندازند، هیچ اطلاعی از اسلام و اهداف قوانین آن ندارند و با خواندن چند آیه از قرآن و چند جمله از نهج البلاغه و تفسیرهای جاهلانه و غلط نمی شود اسلام شناس شد. اینان با تفسیر انحرافی چند جمله و چند آیه، آیات و جملات صریح را که مخالفت واضح با مرام انحرافی و التقاطی آنان دارد، انکار می نمایند و در واقع تمسک به قرآن و نهج البلاغه، برای کوبیدن اسلام و قرآن است، تا راه را برای رهبران غربی و شرفی خود باز کنند و شما جوانان عزیز و سرمایه های کشور را بر ضد مصالح کشور خودتان بسیج نمایند.
ای جوانان عزیز. هوشیار باشید و با تفکر و تعقل، فعالیت این منافقین بلندگوی غرب و منحرفین بلندگوی شرق را بررسی نمایید... د. اینان از اول تاکنون، اسلام را وسیله اهداف شوم خود کرده اند... د. از خداوند متعال بیداری و هوشیاری هر چه بیش تر نسل جوان را خواهان و رشد و تعالی علمی و اخلاقی آنان را خواهانم.»
در پیام نوروزی
رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در نخستین روز نوروز ۱۳۵۹ خطاب به آحاد ملت ایران بخصوص روحانیون و جوانان، نوشتند: «من به روحانیین محترم در هر جا هستند، اعلام می کنم، امکان دارد شیاطین با ایادی خود، تبلیغات سوئی ضد جوانان عزیز خصوصا جوانان دانشگاهی بکنند. باید روحانیون بدانند که امروز تکلیف آن است که همه قشرهای ملت دست به دست هم داده و ضد قدرت های شیطانی و مستکبرین کوشش نموده و در صف واحد، نهضت اسلامی را جلو رانده و استقلال و آزادی را چون جان عزیز خود نگهبانی کنید.»
امام خمینی در آستانه برگزاری رفراندم تعیین نظام سیاسی کشور در نهم فروردین ۱۳۵۸ در جمع افسران، درجه داران و تکنسین های مرکز کامپیوتری نیروی زمینی ارتش، خطاب به جوانان تاکید کردند: «درود بر شما جوانان نیرومند. سلام بر شما سربازان اسلام. من از شما تشکر می کنم که در صف اسلام دِیْن خودتان را به اسلام ادا کردید و خواهید کرد.
چرا ما را از شما دور نگه داشتند؟ چرا در مدت ۵۰ و چند سال ما شما را نباید ببینیم و شما ما را نباید ببینید؟ جز این بود که ما می خواستیم شما را مستقل، آزاد و مملکت شما دست خودتان اداره بشود. کشور شما به دست خودتان اداره بشود و آنها نمی خواستند این مسائل را ولهذا روحانیت را از شما جدا کردند و شما را از روحانیت.
چرا اینها می خواستند با اسلام شما آشنا نباشید؟ چرا اینها می خواستند با روحانیت روبه رو نشوید؟ آنها اسلام را مخالف مصلحت خودشان می دانستند. روحانیت را مخالف حرفهایی که می خواستند بزنند می دانستند. آنها می خواستند مخازن ما را ببرند؛ اسلام و روحانیت مخالف بود. آنها می خواستند ارتش ما را تَبَع ارتش اجنبی قرار دهند، اسلام و روحانیت مخالف بود.
روحانیت مخالف بود با این رژیم طاغوتی. از اول که این رژیم پیدا شد، قیامهای پی درپی روحانیت از اصفهان، از آذربایجان، از سایر بلاد ایران، از خراسان ـ قیام های پی درپی ـ نشان دهنده‌ی این مطلب بود که روحانیت با این رژیم مخالف بود. چرا مخالف بود؟ به جهت اینکه این رژیم، رژیم شیطانی بود و در نظر داشت مملکت ما را عقب نگه دارد.
چرا مملکت ما را نگذاشتند جلو برود؟ چرا نیروهای انسانی ما را نگذاشتند شکوفا بشود؟ به جهت اینکه آنها از انسان می ترسند. اجنبی ها نمی خواهند در این بلاد انسان باشد.
آنها می دانند که اگر یک انسانِ متعهد باشد نمی گذارد اینها آنطور که می خواهند عمل کنند، نمی گذارند که همه چیز ما را به باد بدهند. آنها نگذاشتند دانشگاههای ما شکوفایی پیدا کند. آنها حوزه های دینی ما را نگذاشتند اعمال خودشان [را] برای اسلام و برای مسلمین دنبال کنند.
شما جوانان تابحال در این نهضت شرکت داشتید؛ من به شما درود می فرستم لکن نیمه راه است؛ راه باز باقی مانده است. شما جوانها، شما نیروهای جوان باید این نیمه راه دیگر را هم با قدرت پیش ببرید. باید با وحدت کلمه، با اسلام، با ایمان، از این نهضت تا اینجا که آمده اید، از اینجا به بعد هم جلو بروید. باید همه‌ی ریشه های استبداد و ریشه ای استعمار را از این مملکت بکَنید؛ باید این مملکت را پاکسازی کنید. این مملکت عقب مانده است، این مملکت اقتصادش ورشکسته است، این مملکت هم اکنون آشفته است [و] به نیروی شما جوانها باید این مملکت اصلاح بشود. ما همه مسئول هستیم؛ ما همه باید دنبال این کار را بگیریم تا به آخر برسانیم. »
امام خمینی در جمع محسن رضایی و احمد سالک فرمانده وقت سپاه و سرپرست وقت بسیج مستضعفان، مسئولان پایگاههای مقاومت و اعضای بسیج سپاه پاسداران و مربیان بسیج در سراسرکشور که در تاریخ ۲۸ آذر ۱۳۶۱ برگزار شد، بیان کردند: «پاسداران عزیز ما و ارتش ما و ژاندارمری ما و شهربانی ما آن طور در مقابل دشمنان ایستادند اما ارتش پهلوی آنوقت در مقابل اجنبی آنطور زبون بودند.
جوان های ما در مقابل آمریکا ایستاده اند و شعار می دهند و می گویند که «مرگ برآمریکا». نکته این که این تحول در ارتش پیدا شد، این تحول در سپاه پاسداران پیدا شد، جوان هایی که پیش از این انقلاب در فکر این معنا نبودند اصلا که جنگی کنند و جهات جنگی را داشته باشند و نظامی باشند، در میان مردم خودشان سربلند بایستند و حفظ کنند مردم را، این چیست؟ فرق درخلال این دو زمان چی است؟
این فرق در فرهنگ است. فرهنگ ما در آن زمان با زبان فرهنگ ما در این زمان فرق کرده است. شما از دانشگاه شروع کنید تا ادارات دولتی، تا ارتش، تا ژاندارمری آنوقت و تا همه‌ی اینها و تا توده های مردم، جوان ها؛ ببینید که ارتش ما و سایر قشرهای ملت و دولتی، مجلس آن وقت و دولت آن وقت و همه‌ی اینها در اثر فرهنگ وارداتی چه بودند؟»
ایشان در دیدار با خانواده های شهدا، مفقودان، جانبازان و اسرا که در تاریخ ۱۹ بهمن ۱۳۶۲ انجام شد، اظهار کردند: «آفرین بر این قدرت ایمان و قوت بازوی عزیزان و صدها آفرین بر امتی که خویش را و جوانان خویش را از لجن زار و کانون فساد و تیره روزی که رژیم ستمشاهی برای آنان فراهم نموده بودند، رها ساخته و به اوج عظمت و معنویت رساندند... درود بر مادران و و همسران و فرزندان و بستگان شهدا و جانبازان و جوانان برومند جبهه ها و سلام بر معلولین و مفقودین و اسرای عزیزی که افتخار اسلام و میهن اسلامی خویش می باشند و رحمت خداوند بر این دامنهای پاکی که پروراننده‌ی این جوانان شیردل می باشند.»
در وصیت نامه
ایشان در وصیت نامه خود خطاب به جوانان کشورمان بیان کردند: «برادران. شما این اوراق را پیش از مرگ من نمی خوانید. امکان دارد بعد از من بخوانید. در آن وقت من نزد شما نیستم که بخواهم به نفع خود و جلب نظرتان برای کسب مقام و قدرتی با قلب های جوان شما بازی کنم. من برای آنکه شما، جوانان شایسته ای هستید علاقه دارم که جوانی خویش را در راه خداوند و اسلام عزیز و جمهوری اسلامی صرف کنید تا سعادت هر دو جهان را دریابید.
از خداوند غفور می خواهم شما را به راه مستقیم انسانیت هدایت کند و از گذشته ما و شما با رحمت واسعه خود بگذرد. شماها هم در خلوت ها از خداوند همین را بخواهید، که اوهادی و رحمان است.
... و از جوانان، دختران و پسران می خواهم که استقلال و آزادی و ارزش های انسانی را ولو با تحمل زحمت و رنج فدای تجملات و عشرت ها و بی بند و باری ها و حضور در مراکز فحشا که از سوی غرب و عُمال بی وطن به شما عرضه می شود نکنند؛ که آنان درصورتیکه تجربه نشان داده جز تباهی شما و اغفال تان از سرنوشت کشورتان و چاپیدن ذخائر شما و به بند استعمار و ننگ وابستگی کشیدن تان و مصرفی نمودن ملت و کشورتان به چیز دیگر فکر نمی کنند؛ و می خواهند با این وسایل و امثال آن شما را عقب مانده، و به اصطلاح آنان «نیمه وحشی» نگه دارند.
... نصیحت مشفقانه من به شما نوجوانان و جوانان داخل و خارج آن است که از طریق اشتباه برگردید و با محرومین جامعه که با جان و دل به جمهوری اسلامی خدمت می کنند متحد شوید و برای ایران مستقل و آزاد فعالیت نمایید تا کشور و ملت از شر مخالفین نجات پیدا کند و همه با هم به زندگی شرافتمندانه ادامه دهید.
تا چه وقت و برای چه گوش به فرمان اشخاصی هستید که جز به نفع شخصی خود فکر نمی کنند و در آغوش و پناه ابرقدرتها با ملت خود در ستیز هستند و شما را فدای مقاصد شوم و قدرت طلبی خویش می نمایند؟
شما در این سال های پیروزی انقلاب دیدید که ادعاهای آنان با رفتار و عمل شان مخالف است و ادعاها فقط برای فریب جوانان صاف دل است.
و می دانید که شما – غرب - قدرتی در مقابل سیل خروشان ملت ندارید و کارهای تان جز به ضرر خودتان و تباهی عمرتان نتیجه ای ندارد. من تکلیف خویش را که هدایت است، ادا کردم و امید است به این نصیحت که بعد از مرگ من به شما می رسد و شائبه قدرت طلبی در آن نیست، گوش فرا دهید و خویش را از عذاب الیم الهی نجات دهید. خداوند منان شما را هدایت فرماید و صراط مستقیم را به شما بنماید.
نکته ی دیگری که از باب نهایت ارادت و علاقه ام به جوانان عرض می کنم، اینست که در راه ارزش ها و معنویات، از وجود روحانیت و علمای متعهد اسلام استفاده کنید و هیچ وقت و تحت هیچ شرایطی، خویش را بی نیاز از هدایت و همکاری آنان ندانید. روحانیون مبارز و متعهد به اسلام در طول تاریخ و در سخت ترین شرایط، همواره با دلی پر از امید و قلبی سرشار از عشق و محبت، به تعلیم و تربیت و هدایت نسل ها همت گماشته اند، زندان ها رفته اند و اسارت ها و تبعیدها دیده اند و بالاتر از همه، آماج طعن ها و تهمت ها بوده اند و در حالی که خیلی از روشنفکران در مبارزه با طاغوت، به یأس و ناامیدی رسیده بودند، روح امید و حیات را به مردم برگرداندند و از حیثیت و اعتبار واقعی مردم دفاع نموده اند.
علما و روحانیون ان شاءالله به همه ی ابعاد و جوانب مسؤولیت خود آشنا هستند، ولی از باب تذکر و تاکید عرض می کنم، امروز که خیلی از جوانان و اندیشمندان در فضای آزاد کشور اسلامی مان، احساس می کنند که می توانند اندیشه های خویش را در موضوعات و مسائل مختلف اسلامی بیان دارند، با روی گشاده و آغوش باز، حرف های آنان را بشنوند و اگر بیراهه می روند با بیانی آکنده از محبت و دوستی راه راست اسلامی را نشان آنها دهید و باید به این نکته توجه کنید که نمی شود عواطف و احساسات معنوی و عرفانی آنان را نادیده گرفت و فورا اَنگ التقاط و انحراف بر نوشته هاشان زد و همه را یک باره به وادی تردید و شک انداخت.»
منابع:
صحیفه امام، ج ۱۷، ص ۱۴۶
صحیفه امام، ج ۱۶، ص ۱۵۱
صحیفه امام، ج ۱۸، ص ۳۲۶ـ۳۲۷
صحیفه امام، ج۱۲، ص۲۰۹ و ۵۰۱
صحیفه امام، ج ۱۵، صص۲۴۶-۲۴۷
صحیفه امام، ج ۲، ص ۴۳۷ – ۴۳۹
صحیفه امام، ج ۶، ص ۳۵۰ – ۳۵۱، ۴۴۹ و ۵۰۶
صحیفه امام، ج ۲۱، صص ۹۷، ۹۸، ۴۱۱، ۴۱۲، ۴۱۷ و ۴۳۸
منبع: محفل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب