وقتی كرونا یقه پوپولیست ها را می گیرد
محفل: شیوع ویروس كرونا شیوه های مختلف مدیریت دولتها را در معرض آزمون قرار داده است. در این بین سیاستمدارانی كه در سالهای اخیر با شعارهای عوامگرایانه قدرت را در اختیار گرفتند نتوانستند در مقابله با این پدیده نوظهور موفقیتی كسب كنند.
به گزارش محفل به نقل از ایرنا، بحران شیوع ویروس کرونا نزدیک به ۶ ماه است که جهان را درگیر خود کرده است. سرعت انتشار و غافلگیری این ویروس از سویی و همین طور اطلاعات اندک درباره آن سبب شده مقابله با آن بسیار دشوار باشد. گذشته از اینکه کرونا تابحال جان هزاران نفر را گرفته و هنوز هم چشم اندازی برای اختتام آن حداقل در کوتاه مدت متصور نیست، شیوع آن نتایج اجتماعی، اقتصادی و البته سیاسی داشته است.
کرونا مرز نمی شناسد
زمانی که ویروس کرونا زمستان گذشته در ووهان چین شیوع یافت کمتر کسی فکر می کرد که در فاصله کوتاهی این ویروس کل جهان را درنوردد. با این وجود و باوجود سختگیری های شدید مسافرتی بین کشورها و اعمال قرنطینه، کرونا در نهایت راهش را یافت و حدودا بخش اعظم کشورهای جهان را درگیر کرد. با این وجود مواجهه همه کشورها با این پدیده ناشناخته یکسان نبود. کرونا نه فقط کارآمدی مدیریت بحران دولت ها را به چالش کشید، بلکه ضرورت بازبینی در جهان بینی های سیاسی را پررنگ کرده است.
وقتی کرونا یقه پوپولیستها را می گیرد
طی سالهای اخیر فرایندی در دنیا و مشخصا در غرب آغاز سده بود که چهره های راستگرای افراطی با طرح شعارهای عوامگرایانه قدرت را اختیار گرفته و مقابل نظم حاکم بر کشورهای خود و حتی نظم بین المللی شورش می کردند. ظهور و قدرت یابی چهره هایی چون بوریس جانسون و ترامپ در انگلیس و آمریکا دو نمونه از این چهره ها هستند که هر کدام نماد چالش با نظم مستقر هم در عرصه های داخلی و هم عرصه بین المللی هستند. با این وجود شیوع ویروس کرونا در این دو کشور عملا بی پشتوانه بودن شعارها و ناکارامدی اینها را آشکار کرد.
عملکرد دولت های آمریکا و بریتانیا در رویارویی با کرونا نشان دهنده شکست سخت پوپولیسم از این ویروس می باشد حتی بعضی از مفسرین کرونا را پاشنه آشیل ترامپ در فاصله کمتر از سه ماه تا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا می دانند و نظرسنجی ها هم حاکی از سقوط ترامپ در مقایسه با نامزد دموکراتها بوده و روز به روز فاصله آرای وی با جو بایدن بیشتر می شود. حتی خیلی از کارشناسان بر ضرورت رهایی از اندیشه های پوپولیستی در دوران پساکرونایی سخن گفته اند.
به قدرت رسیدن ترامپ در آمریکا و پیروزی پوپولیست ها در بریتانیا در جریان رفرنداوم برگزیت را نمی توان تنها ناشی از رای اعتراضی مردم به سیاست های جاری این کشورها دانست. ترامپ هنگامی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شد که اقتصاد آمریکا در طول هشت سال حکومت باراک اوباما در موقعیت بسیار خوبی قرار داشت و شاهد رشد بود. پیروزی نایجل فاراژ و پوپولیست هایی همچون بوریس جانسون در ماجرای رفرنداوم خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا نیز در لحظه ای کسب شد که اقتصاد بریتانیا با پدیده رشد روبه رو بود.
دونالد ترامپ تا مدت ها خطر بیماری کرونا را جدی نمی گرفت و معتقد بود رسانه ها به خطرناک بودن این بیماری دامن می زنند. او با تشدید محدودیت ها در آمریکا مخالفت می کرد. در بریتانیا پتریک ولانس، مشاور امور پزشکی دولت جانسون تنها راه مقابله با بیماری کرونا را ابتلای ۴۰ میلیون از شهروندان بریتانیا به این بیماری دانسته بود. آنچه که درباره آن سخنی گفته نمی شد تعداد قربانیان اجرای چنین سیاستی بود. برمبنای ارزیابی ها، چنین سیاستی می توانست به بهای جان ۲۵۰ هزار نفر تنها در بریتانیا تمام شود. نهایتا تعداد بالای قربانیان در آمریکا و بریتانیا با انتقادهای بسیاری مقابل سیاست دولت های این دو کشور روبرو شد.
ناکارآمدی دولت ترامپ و جانسون در مقابله با بیماری کرونا به حدی بوده است که بسیاری در رسانه ها و شبکه های اجتماعی نتایج حاصله از اجرای چنین سیاستی را بن بست پوپولیسم دانستند.
این البته تنها یک بخش از ماجراست؛ واقع امر این است که ترامپ در عرصه بین المللی هم با اعمال تحریمهای غیر انسانی مقابل کشورها به ویژه ایران کوشش کرد نقشی هم افزا با کرونا ایفا کند. در صورتیکه ایران با شیوع ویروس کرونا دست و پنجه نرم می کرد دولت آمریکا نه فقط حاضر نشد از فشار تحریمها مقابل ایران بکاهد حتی برخی مقامات این کشور از شیوع آن در ایران ابراز خوشی کردند. این نگاه کوتاه بینانه البته از آن رو اتخاذ شد که مقامات دولت آمریکا اساسا درکی از کرونا و ضرورتهای مقابله با آن و قطع زنجیره شیوع ویروس کرونا نداشتند.
لزوم همبستگی جهانی
توانایی انتشار سریع کرونا از فردی به فرد دیگر و در نتیجه آلوده شدن تمام کشورهای جهان در مدت کوتاه بار دیگر ضرورت اتحاد و پیوستگی جهانی را یادآوری می کند. روابط نزدیک و درهم تنیده کشورها شرایط شیوع گسترده کووید-۱۹ را فراهم نموده است. در این بین گرایشات پوپولیستی و ملی گرایانه و کشیدن دیوار دور کشورها و ملتها گامی رو به عقب برای از میان بردن این ویروس بشمار می رود.
جهانی شدن کرونا نشان میدهد که دولت ها تا حدی می توانند به تنهایی این ویروس را کنترل کنند و برای کنترل نهایی این بیماری همکاریهای بین المللی گریزناپذیر است.
اکنون رقابت سختی میان شرکتهای داروسازی جهان برای ساخت واکسن این بیماری وجود دارد چگونگی متوقف کردن این بیماری همه گیر که اقتصاد جهانی را تخریب کرده، تولید کنندگان را به صرف هزینه های چند میلیارد دلاری واداشته است. سازمان بهداشت جهانی در تازه ترین ارزیابی خود در ماه ژوئیه، ۲۱ کاندیدای واکسن را شناسایی کرد که در مرحله آزمایش های بالینی قرار دارند که حدودا نیمی از آنها شرکت ها یا موسسات چینی هستند.
دولت دونالد ترامپ بوسیله دو برنامه مختلف، میلیاردها دلار برای ساخت واکسن ضد کرونا هزینه می کند. اگر این واکسن تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ساخته شود می تواند امتیازات مثبت بسیاری در انتخابات در اختیار ترامپ بگذارد بنابر این مساله تنها موضوعی پزشکی و در حوزه سلامت نیست. البته این امتیاز به نام هر کشوری ثبت گردد می تواند سود مالی سرشاری را نصیب آن کشور کند. موضوع بر سر میلیاردها دلار است.
در جریان همه گیری کرونا دونالد ترامپ به سبب تحریم های ظالمانه مانع از پرداخت وام بانک جهانی به ایران شد طبیعی است که چنین شخصیتی با روحیات تاجرمابانه در صورت در اختیار داشتن واکسن کرونا چه برخوردی با جهانیان خواهدنمود.
کمیسیون اروپا متعهد شده است که به فراهم کردن این واکسن برای هر فردی در هر نقطه جهان کمک نماید چونکه این نهاد معتقد می باشد تا زمانیکه همه ایمن نباشند هیچ کس ایمن نخواهد بود. به همین دلیل از تاریخ چهار مه ۲۰۲۰ در یک اقدام بین المللی برای دسترسی همگانی به واکسن های مقابل ویروس کرونا حدود ۱۶ میلیارد یورو جمع آوری کرده است.
منبع: mahfel110.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب